Windmolens en laaghangend fruit

Wel of geen windmolens in Boxmeer

De gemeente Boxmeer is net als alle andere gemeenten in Nederland bezig met het bepalen van zoekgebieden: gebieden waarvan alle belanghebbenden denken dat er ruimte kan zijn voor opwekking van duurzame energie uit wind en/of zon.

Als Liberaal LVC vinden we het belangrijk dat inwoners inspraak hebben bij bovengenoemd proces. Dit proces wordt ook wel de regionale energiestrategie genoemd, afgekort RES. Zo’n RES  is een enorme operatie, vergelijkbaar met de brede maatschappelijke discussie over kernenergie eind jaren zeventig. In de RES worden nu zoekgebieden besproken met omwonenden, natuurorganisaties en bedrijven uit de regio. Na het opstellen van de strategie mag de gemeenteraad hier ook haar zegje over doen.

Een windmolen zet je niet zomaar ergens neer, dat vraagt jaren voorbereiding en vele onderzoeken en inspraakrondes. Er zijn landelijke en regionale regels voor de plaatsing van windmolens, overeengekomen tussen partijen die ze willen plaatsen en exploiteren en organisaties die de inwoners vertegenwoordigen. Deze zijn opgesteld op basis van de vele ervaringen en wetenschappelijke onderzoeken die gedaan zijn. Er zijn normen voor geluid en voor slagschaduw. En voor het verkrijgen van vergunningen moet onderzocht worden wat het effect zal zijn op de natuur (vogels, vleermuizen, etc.).

Zeker bij wind op land is het tegenwoordig heel gebruikelijk dat omwonenden betrokken worden bij projecten en direct (financieel) voordeel hebben van die molen(s). Dit is dan ook wat wij als Liberaal LVC hebben voorgesteld. Er zijn landelijk veel voorbeelden waarbij dit de omwonenden nader tot elkaar heeft gebracht. Windcoöperaties zijn bij uitstek de manier om die betrokkenheid te krijgen: als lid heb je direct invloed. ­Grotere projecten daarentegen, zoals wind­parken op zee, worden gerealiseerd door grote bedrijven. Omwonenden mogen dan naar de rechter stappen om invloed uit te oefenen.

Laaghangend fruit

Als we nog enige kans willen maken om de op­warming van de aarde tot 1,5 graad te beperken, dan moeten we nu stappen gaan zetten. ‘Zet ze maar ergens anders neer,’ roepen velen, maar dan komen er te weinig. ‘Doe maar meer zonne-energie,’ is ook geen alternatief: we hebben zon én wind nodig. ‘Zet die windmolens maar op zee.’ Zelfs daar is de ruimte beperkt, zijn de ­kosten hoger en kan de gewone burger niet meeprofiteren.

Het laaghangende fruit is geplukt, we zullen nu de lastigere plekken moeten gaan benutten. Dan helpt het niet om te roepen: ‘Ik ben te kort om te plukken’. Dan helpt het om een ladder te pakken en samen te komen tot een werkbare oplossing. Niet tegenwerken en blokkeren, maar meewerken, samen, in de regionale energiestrategie. Liberaal lVC heeft daarom in de Raadsvergadering van juli j.l. een voorstel ingebracht waarbij het uitgangspunt is dat er met de omwonenden binnen een straal van 1000 meter overeenstemming moet zijn. Dit moet schriftelijk vastgelegd worden en door de omwonenden akkoord worden bevonden. Dit is dan ook overgenomen door een meerderheid van de Raad.