Op een warme zomeravond, gingen wij op de koffie bij mevrouw van Maanen. Zij is ons oudste lid.
Mieke is 94 jaar, nog vol energie en visie, visie op de wereld, visie op de maatschappij, visie op het leven en een duidelijke visie op politiek met een warm hart voor Liberaal LVC.
Een vrouw die duidelijk haar tijd vooruit was. Ze had geneeskunde gestudeerd en volgde haar man, Paul van Maanen, die dierenarts werd in Cuijk.
De reden van haar studie geneeskunde was al op zeer jonge leeftijd aanwezig. Als 6 jarig kind heeft Mieke 3 maanden in het ziekenhuis gelegen en daar had ze met een lieve kinderarts te maken en vanaf die tijd had ze maar een wens: ze wilde kinderarts worden. Standvastig als ze was, is ze kinderarts geworden. Mooi om te horen, wetend dat haar vader eigenlijk ook geneeskunde had willen studeren, maar in die tijd werd van hem verwacht dat hij zijn vader op zou volgen als scheepsbouwer.
Samen met Paul heeft ze 4 kinderen waarvan de oudste Anneke 9 dagen na het behalen van haar bul is geboren.
Opmerkelijk is dat geen van de kinderen arts of dierenarts is geworden.
Mieke begon al vrij snel als arts op verschillende consultatiebureaus in het Land van Cuijk. Thuis had ze het goed voor de kinderen geregeld. Hierdoor was het mogelijk om naast haar bezigheden een baan als schoolarts te aanvaarden. Zo leerde ze veel gezinnen kennen. Ze vond het heel belangrijk dat ze de kinderen vanaf baby tot en met het tweede jaar van de middelbare school kon volgen. Tijdens ons gesprek, en luisterend naar de visie van Mieke, werd duidelijk dat dit een heel belangrijk aspect was in de groei en ontwikkeling van kinderen. Dit leverde ook de juiste aandacht voor de ouders op. Indien nodig kon er namelijk nog op tijd worden bijgestuurd.
Tegenwoordig is deze vorm van volgen van groei veranderd. Niet iedere verandering is een verbetering en de visie die Mieke heeft zou een waardevolle toevoeging kunnen zijn in het huidige zorgsysteem. Kijkend naar kosten, tijdig signaleren, het kind en gezin centraal stellen.
Mieke zag de baby’s diverse keren op het consultatiebureau, daarna als schoolarts. In groep 2 liet ze de kinderen een tekening maken. Mieke bewaarde die om die later weer terug te geven zodra ze in de tweede van het voortgezet onderwijs zaten. Tijdens dit laatste gesprek met de kinderen, stelde ze diverse vragen gericht op het sociale en emotionele vlak. Duidelijk in deze route is, dat je gevolgd wordt, gevormd en richting hebt gekregen. Dit is van grote waarde, die we heden ten dagen missen.
De visie van Mieke op het leven: ieder beroep is belangrijk, werken mag beloond worden, een beetje meer werken mag gerust, lost soms problemen op. Tegenslagen mogen er zijn, deze horen ook bij het leven. Niet alles hoeft voor jou opgelost te worden. Verantwoordelijkheid die je hebt meegekregen van je eigen ouders mag je gerust doorgeven aan je kinderen en je omgeving. Respect en omzien naar elkaar zijn gouden regels.
Ze vindt dat Liberaal LVC goed bezig is: vasthouden aan standpunten, omzien naar elkaar, luisteren naar wat er speelt in de gemeenschap en daar waar nodig is: hulp bieden.
Vol bewondering hebben we gesproken met Mieke, een 94 jarige vrouw, die trap op en trap af gaat, koffie haalt, de wijn aanbiedt en vindt dat er een zoutje bij hoort en de graskantjes (gebogen) nog steeds zelf knipt. Mieke heeft een flink tempo van praten; vol wederzijdse aandacht vlogen de uren voorbij. Wij hebben nog lang nagenoten van het gesprek met deze bijzondere vrouw.
DANK JE WEL MIEKE.